1. Zastrzyki podskórne (s.c.) – wykonuje się je poprzez wstrzyknięcie leku w tkankę tłuszczową znajdującą się tuż pod skórą. Ta metoda jest często używana dla leków, które wymagają wolniejszego uwalniania i długotrwałego działania.
2. Zastrzyki śródskórne (i.d.) – polegają na aplikacji leku bezpośrednio do śródskóry, warstwy skóry znajdującej się między najbardziej zewnętrzną warstwą (naskórkiem) a tkanką podskórną. Jest to metoda wykorzystywana głównie w testach alergicznych oraz przy szczepieniach.
3. Zastrzyki dożylne (i.v.) – lek jest wstrzykiwany bezpośrednio do żyły, co zapewnia natychmiastowy efekt terapeutyczny. Zastrzyk dożylny jest stosowany w sytuacjach, które wymagają szybkiego działania leku, na przykład w przypadku leków przeciwbólowych lub w stanach nagłych.
4. Zastrzyki domięśniowe (i.m.) – lek jest wstrzykiwany bezpośrednio do mięśnia, co pozwala na szybsze wchłanianie leku niż w przypadku metody podskórnej, ale wolniejsze niż przy zastrzykach dożylnych. Ta metoda jest często wybierana ze względu na większą objętość leku, którą można podać oraz szybkość rozpoczęcia działania.

Wybór odpowiedniego typu zastrzyku zależy od wielu czynników, w tym od rodzaju i właściwości leku, celu terapii, a także indywidualnych cech pacjenta. Właściwa technika i rodzaj zastrzyku mają kluczowe znaczenie dla skuteczności leczenia oraz komfortu pacjenta.